Weet jij waar Diana is?

Acht-veranderstappen-van-Kotter

Je komt op de afgesproken tijd op je afdeling. Het is tijd voor de wekelijkse visite. Op jouw afdeling is het de gewoonte dat de verpleging eerst met jou een aantal vragen doorloopt.

Problemen die ze aan je willen voorleggen. Of een toelichting geven op een vraag in de agenda of een vraag van een patiënt of familielid.

Maar de verzorging is niet in de teampost. Je vraagt je af wat je nu het beste kunt doen. Zonder de verzorging beginnen? Zoeken waar de contactverzorgende is? Een kop koffie pakken en jezelf een rustmomentje gunnen?

Op een goede dag zou je waarschijnlijk voor de laatste optie kiezen. Een relaxte dag heeft wel ruimte voor een ontspannen oplossing. Maar vandaag drukt je to-do lijst op je agenda. Je hebt al weinig tijd voor de visite want er komt straks nog een opname en je moet ook waarnemen op een andere afdeling. Zo kun je toch niet werken! Je loopt meteen al uit.

Nadat ik herhaaldelijk tegen deze situatie was aangelopen besloot ik in het vervolg zonder de verpleging visite te lopen. Ik zocht gewoon de agenda op en ging het lijstje af. Was ik bij een patiënt die ik niet in mijn eentje kon zien dan drukte ik gewoon op de bel. Soms moest je dan een tijdje wachten maar uiteindelijk kwam er altijd wel iemand. Want de verpleging is getraind op het bellen lopen. Dat vinden ze heel belangrijk. Voor mij werkte deze oplossing prima. Visite lopen zonder de verpleging ging over het algemeen veel sneller en ik sloeg de tijd in het kantoor over. Dat past sowieso niet bij mijn visie, praten over een patiënt in plaats van praten mét.

Na verloop van tijd kwam er reactie van uit de zorgdienst. Ze vonden het erg jammer dat ik visite liep zonder de verpleging. Dat overlegmoment was belangrijk voor hen. Nu wisten ze niet waar en wanneer ze met hun vragen terecht konden. Of de gezamenlijke visite misschien terug kon komen. Ze kwamen ook al met een voorkeurstijdstip: in de ochtend om 11 uur. Precies het moment dat ik gereserveerd had staan voor opnames. Dat ging dus niet.
 
Ken je het verandermodel van Kotter?
Volgens Kotter is het bij veranderingen belangrijk om in stappen een veranderproces aan te pakken. In grote lijnen zijn er drie veranderstappen: eerst het creëren van een klimaat van verandering, daarna de verandering op gang brengen om in de laatste stap de verandering te borgen. Deze drie grote stappen verdeelt Kotter vervolgens weer in kleinere stappen.

Waar het bij het veranderen vaak mis gaat is dat we te hoog in de pyramide instappen. Als ik kijk naar mijn voorbeeld hierboven dan heb ik zonder overleg met de verpleging gewoon mijn aanpak veranderd. Ik zat daarbij dus al in de bovenste stap van organiseer de verandering en het betrekken van de mensen die ermee te maken hebben. Vervolgens ging ik lekker door op de nieuwe weg.
 
Tot de verpleging daarna in actie kwam. En zij mij feedback gaven over deze nieuwe aanpak. Ik kwam in de weerstand want hun voorstel van een nieuw tijdstip kwam niet uit in mijn agenda. En dus ging ik door op de door mij ingeslagen weg.
 
Nou was het slim geweest als ik op dat moment bij stap één was begonnen.
Want toen was er een besef van urgentie bij de verpleging.
Zíj wilden nu graag een verandering.
Dat was het juiste moment geweest om een leidend team te vormen. Om te zeggen “hoe kunnen we de situatie zo organiseren dat alle betrokken partijen prettig kunnen werken en goede resultaten kunnen halen.” En dan hadden we met dat leidende team gezamenlijk een visie kunnen opstellen over hoe de artsenvisite het beste georganiseerd kon worden.
 
Gemiste kans!
 
Op de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde gebruiken wij bij het onderwijs over leiderschap en organisatie het model van Kotter. Het is een goed hulpmiddel om te reflecteren over een situatie die knelt. En om te evalueren waar de verandering werd ingestoken en waarom dat vervolgens niet lukte.

De verandering maakt momentum, ook als deze op een onhandige manier in gang is gezet. Het geeft een gevoel van urgentie bij je samenwerkingspartner. En dat maakt dat je vervolgens van beide kanten gemotiveerd bent om een andere weg te zoeken. Je kunt nou eenmaal niet altijd alles perfect doen.

Het gebruiken van het model van Kotter helpt je bij het maken van een nieuwe start zodat je niet in dezelfde valkuil stapt. En zo gebruiken wij het ook in onderwijs. Door te kijken naar een veranderproces uit je eigen organisatie en daarop te reflecteren. Welke stappen werden gezet of juist niet en in welke stap ging het mis of is de verandering blijven hangen.

Ben jij tevreden over jouw artsenvisite?
Loopt het soepel en houdt iedereen zich aan zijn afspraken?
Of heb je ook irritatie en ga je vervolgens maar je eigen weg?
Loop je mopperend de verpleging te zoeken?
Of zeg je niets maar vreet je ondertussen jezelf op van frustratie?

Zou je graag eens willen sparren over jouw situatie?
Ben jij benieuwd hoe je de stappen van Kotter kunt gebruiken in jouw werk?

Ik geef binnenkort drie gratis vet waardevolle strategiegesprekken weg.
Als jij daar interesse in hebt stuur me dan via deze link een persoonlijk berichtje.

Afbeelding van:

Ja ik wil met meer plezier en ontspanning werken!

Vul hieronder je naam en mailadres in.

"*" geeft vereiste velden aan

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Contact

E-mail: monique@mo-factor.nl

Heems Weer 63
1151 EX Broek in Waterland

De Mo-Factor

KvK: 70407487
BTW nummer: NL002105368B32

Algemene voorwaarden

© 2020 - 2024 De Mo-Factor

Volg mij op