Toen ik begon in het verpleeghuis was er voldoende tijd om met patiënten en familie te praten.
En dat trok me aan. Oude mensen hebben een heel leven achter zich.
Zoveel wijsheid, ik hing aan hun lippen.
Tijdens mijn eerste baan als basisarts in het verpleeghuis was er nog tijd voor een praatje met mijn patiënten. Gaandeweg veranderde dit. De complexiteit van de patiëntenpopulatie nam toe terwijl de caseload alleen maar steeg. Door de terugkerende bezuinigingen moet alles steeds sneller en goedkoper.
In 2006 had ik 18 revalidatie, 30 PG en 40 psychiatriebedden. Was ik opleider van een praktijkverpleegkundige en een AIOS. En had ik 12 verschillende ontwikkelthema’s in mijn portefeuille. In die tijd had ik nog jonge kinderen. Continu voelde ik de druk om voor sluitingstijd bij de opvang te zijn. Ik was altijd moe en aan het rennen. Ik sliep slecht.
Toen diende iemand een klacht in bij de tuchtrechter.
Zij vond dat ik schuldig was aan de dood van haar broer. Dat was het moment dat ik écht op mijn tenen ging lopen. Ik mocht géén fouten maken. Ik moest altijd alert zijn en ik mocht niets over het hoofd zien. Als ik het werk niet op tijd af had dan nam ik het mee naar huis. Ik zat thuis rapportages te schrijven, mail af te handelen en stukken te lezen. Bonnetjes en diensturen declareren deed ik al helemaal niet meer. Waardoor ik ook niet meer betaald werd voor de uren die ik in mijn dienst had gemaakt. Ik zorgde slecht voor mezelf. Alles was beter dan een fout maken en een klacht aan je broek krijgen.
Die tuchtzaak werd gelukkig ingetrokken nadat ik met een advocaat een verweer had opgesteld. Slapeloze nachten heb ik ervan gehad. Het maken van dat verweer heeft me heel veel energie gekost. Ben je zo gepassioneerd arts en dan krijg je dat.
Daarna ben ik me gaan verdiepen in hoe succesvolle mensen omgaan met hun werk.
Hoe zij hun doelen bereiken. Na het bestuderen van alles wat er te krijgen is op het gebied van persoonlijke ontwikkeling ben ik gaan uittesten of dat ook werk in mijn werk als specialist ouderengeneeskunde. Alles wat ik nu aan mijn klanten leer heb ik eerst zelf uitgeprobeerd in de praktijk.
Mijn patiënten roemen mij om mijn rust en aandacht.
Ze noemen mij een dokter die hen écht begrijpt.
Iemand die weet wat zij voelen en wat zij nodig hebben.
Iemand die niet één stapje extra zet maar wel tien om de juiste diagnose te stellen.
Kijk, ik werk nog steeds hard.
Ik zit echt niet met mijn benen op tafel uit het raam te kijken.
Maar ik maak wél normale werkdagen.
Wetende dat wat echt belangrijk is mijn aandacht heeft.
Ik heb geen angst meer voor klachten. Want ik vertrouw erop dat ik doe wat nodig is.
Mijn dagen worden niet bepaald door wat anderen op mijn bord gooien.
Ik heb het overzicht. Ik bepaal waar ik mee bezig ben.
Ik heb zelf de regie over mijn agenda. Niemand anders.
In 2017 heb ik mijn diploma als professional organizer behaald. En toen ben ik gestart met het coachen van collega artsen.
Wat je over mij moet weten:
Ik breng graag orde in de chaos. Als alles goed geregeld is dan vind ik dat maar saai.
Als ik zie dat er dingen verbeterd kunnen worden dan zeg ik dat. Ook als jij dat liever niet wilt horen. Ik kán het gewoon niet binnen houden. Maar altijd vanuit mijn passie om het allerbeste eruit te halen voor onze patiënten.
Ik sta met mijn voeten in de klei. Wat ik jou leer dat werkt. You name it, ik heb het geprobeerd.
Ik ben een echte Amsterdammer. Recht door zee. Duidelijk. Bij mij geen smoesjes. Als je niet tevreden bent over hoe je leven nu is dan moet je daar zelf iets aan doen.
Ik heb het overzicht. Ik bepaal waar ik mee bezig ben.
Ik heb zelf de regie over mijn agenda. Niemand anders.
In 2017 heb ik mijn diploma als professional organizer behaald. En toen ben ik gestart met het coachen van collega artsen.
Mijn visie
Het kunnen organiseren van je werk is een basisvaardigheid voor een specialist ouderengeneeskunde. Het is minstens net zo belangrijk als de medische inhoud. Maar het zit niet in de opleiding. Er wordt verondersteld dat iedereen dit van nature heeft. Maar dat is niet zo.
Werkdruk lost zichzelf niet op met trucjes uit time management boekjes.
Het gaat om heel scherp hebben wat belangrijk is en daarna bewust keuzes maken. Durven kiezen voor wat van een specialist ouderengeneeskunde verwacht wordt. De moed hebben om dingen bespreekbaar te maken. Jezelf aansturen om niet voor de gemakkelijkste weg te kiezen. En dat gaat niet vanzelf. Daarom ben ik er. Om collega's bij te staan die graag plezier in hun vak willen houden. En die voelen dat dit op de manier waarop ze het nu doen niet gaat lukken.
Als je me zou kennen dan zou je weten dat:
Als ik iets wil dan komt het er. Daar ben ik 100% van overtuigd.
Ik hou niet van doorsnee. Mijn keuken is roze met lila. Diep van binnen ben ik een hippie. In de zomer rij ik rond in mijn klassieke VW bus die Carlos heet.
In 2019 ben ik als vrijwilliger in Peru geweest waar ik medische zorg mocht verlenen aan ouderen die normaal gesproken geen toegang hebben tot de gezondheidszorg. Ik heb mijn hart verloren aan de Andesbevolking. Op materieel gebied hebben ze heel weinig maar spiritueel zijn ze rijk en ze zijn dankbaar voor alles dat je met ze deelt.
Contact
E-mail: monique@mo-factor.nl
Heems Weer 63
1151 EX Broek in Waterland