Het MDO

Ik ga naar Canada, vertelt therapeut A. Daar hebben ze de beste therapie voor mevrouw. En ze spreken er Engels. Dat komt goed uit zegt behandelaar B. Ik ga ook die kant op. In de Verenigde Staten heb je de beste mogelijkheden om zelfstandig te worden en ze spreken er ook Engels. Fijn zegt therapeut C. Ik ga ook naar de Verenigde Staten. Ze spreken er Engels en mevrouw heeft er ook zin in. Oke zegt de schipper. Laten we aan de familie vertellen dat we naar de andere kant van de oceaan willen. Over 2 weken evalueren we.

Twee weken later komt de bemanning weer bij elkaar. Ze zijn inmiddels Engeland voorbij en koersen richting de overkant. Therapeut A vertelt dat mevrouw goed op weg is naar Canada. Ze heeft nog ongeveer 2 weken nodig om daar aan te komen. B zegt dat mevrouw hard gewerkt heeft. Nog ongeveer twee weken en dan kunnen ze in New York zijn. Wacht zegt C: ik wil nog even met mevrouw en familie in gesprek gaan. Want in Miami spreken ze ook Engels. Maar daar zijn de voorzieningen beter en het is er ook warmer. Ze heeft overmorgen een afspraak met de familie. Behandelaar D heeft mevrouw inmiddels ook onderzocht. Ze vertelt dat mevrouw warmte nodig heeft. En dat ze beter zal functioneren in een Nederlandstalige omgeving. Engels leren met deze beschadiging is toch wel een erg hoog doel. Het zou beter zijn om de koers aan te passen en richting de Antillen te gaan. De schipper beslist om met mevrouw en familie in gesprek te gaan. Wat vinden zij er van? Wordt het Canada, de Verenigde Staten of gaan we toch naar de Antillen? De stuurman heeft al een afspraak gemaakt voor een gesprek. Dat gesprek is vanmiddag. 

Een week later zit de hele bemanning weer bij elkaar. De schipper vertelt over het gesprek met mevrouw en de familie. De familie heeft aangegeven dat zij de Verenigde Staten echt niet zien zitten. Mevrouw is beter af in een Nederlandstalig land. De familie heeft een sterke voorkeur voor Curacao. Daar is het warm, ze spreken er Nederlands en je kunt er voor minder geld naar toe vliegen. Mevrouw stemt er mee in. Ook zij wil wel naar een warm land. En als de familie maar op bezoek kan komen en de mensen zijn vriendelijk. Dan is het wel goed. 

Het schip is inmiddels van koers veranderd en vaart nu richting Curacao.

De reis van het schip ‘De MDO’ laat zien dat een team kan denken dat ze samenwerkt. Het lijkt alsof de leden met elkaar overleggen. Pas als het schip goed op zee is blijkt dat er verschillende koersen worden gevaren. Het gevolg is dat de bemanning elkaar verwijten gaat maken. Vooral de schipper die uiteindelijk koers heeft gezet naar Curacao wordt gezien als degene die niet luistert naar de bemanning. Maar klopt dat wel? Had de bemanning eerder anders kunnen handelen? Wat vind jij? Waar zie jij mogelijkheden voor het schip ‘de MDO’?